Class 10 Assamese Chapter 4 মই অসমীয়া | অসমীয়া Class 10 মই অসমীয়া | Question answers | kjv class 10 Assamese answers
মই অসমীয়া
Short Answers
১। চৈয়দ আব্দুল মালিকৰ কবিতাপুথি এখনৰ নাম লিখা।
উত্তৰঃ চৈয়দ আব্দুল মালিকৰ কবিতাপুথি এখনৰ নাম হ’ল—বেদুইন।
২। মোগলসকলে অসমৰ ক’ত ভৰি দিছিল?
উত্তৰঃ মোগলসকলে অসমৰ সেউজীয়া দুৱৰি বনত ভৰি দিছিল।
৩। অসমৰ হেংদাং ক’ত জিলিকিছিল?
উত্তৰঃ দুপৰৰ পূৰ্ণ আলোকত অসমৰ হেংদাং জিলিকিছিল।
৪। অসমীয়াসকলে কিহেৰে তৈয়াৰী পেঁপা বজাইছিল?
উত্তৰঃ ম’হৰ শিঙেৰে তৈয়াৰী পেঁপা বজাইছিল।
৫। অসমৰ স্বৰ্গদেৱে কিহেৰে দেউল সাজিছিল?
উত্তৰঃ অসমৰ স্বৰ্গদেৱে হাঁহকণী আৰু বৰা চাউলৰ এক মিশ্রণ তৈয়াৰ কৰি দেউল সাজিছিল।
৬। ব্যাসবাক্যসহ সমাসৰ নাম লিখা:
স্বর্ণপুৰী; মুক্তগীত; অনির্মি।
উত্তৰঃ স্বৰ্গপুৰী: স্বৰ্গৰ পুৰী — ষষ্ঠী তৎপুৰুষ সমাস।
মুক্তগীত: মুক্ত যি গীত — কর্মধাৰয় সমাস।
নিষ্কর্মা: ন কর্ম – নঞ তৎপুৰুষ সমাস।
৭। তলৰ শব্দবোৰৰ নিচিনা পাঁচটা শব্দ সাজাঃ
বাঘ-নৰ, হাঁহ-কণী, মহ-শিং।
উত্তৰঃ হাতী-দাঁত, ৰাজশক্তি, কালিদাস, গ্রন্থাগাৰ, জীৱন-বীমা।
৮। বিপৰীত শব্দ লিখাঁ:
গৌৰৱ; আলোক; স্বাধীনতা; পৰাজিত; সপোন; মৰণ।
উত্তৰঃ গৌৰৱ – লজ্জিত।
আলোক – আন্ধাৰ।
স্বাধীনতা – পৰাধীনতা।
পৰাজিত – জিত, বিজিত।
সপোন – দিঠক।
মৰণ – জীৱন।
৯। মই অসমীয়া’ কবিতাটিৰ কৰি কোন?
উত্তৰঃ চৈয় আব্দুল মালিক।
১০। চৈয়দ আব্দুল মালিকৰ জন্ম কত, কেতিয়া হৈছিল?
উত্তৰঃ ১৯১৯ চনত গোলাঘাট জিলাৰ নাহৰণিত।
১১। অসমীয়া সাহিত্যত গল্প সম্রাট বুলি কাক কোৱা হয়?
উত্তৰঃ চৈয়দ আব্দুল মালিকক।
১২। চৈয়দ আব্দুল মালিকৰ একমাত্ৰ কবিতা পুথিখনৰ নাম কি?
উত্তৰঃ বেদুইন।
১৩। কোনখন উপন্যাসৰ বাবে চৈয়দ আবুল মালিকে সাহিত্য একাডেমী বঁটা লাভ কৰিছিল?
উত্তৰঃ অঘৰী আত্মাৰ কাহিনী।
১৪। চৈয়দ আব্দুল মালিকৰ কোনখন উপন্যাস অনাতাৰ যোগে প্ৰচাৰিত হৈছিল?
উত্তৰঃ সূৰ্য্যমুখী স্বপ্ন।
১৫। চৈয়দ আব্দুল মালিক কোনদুখন উপন্যাসৰ চলচিত্ৰ নির্মাণ হৈছিল।
উত্তৰঃ জেতুকা পাতৰ দৰে, আৰু মমতাজ।
১৬। তেখেতে কিমান চনত অসম সাহিত্য সভাৰ সভাপতিৰ আন অলংকৃত কৰিছিল?
উত্তৰঃ ১৯৭৭ চনত।
১৭। ১৯৭৭ চনত অসম সাহিত্য সভাৰ অধিবেশন কত অনুষ্ঠিত হৈছিল?
উত্তৰঃ অভয়াপুৰীত।
১৮। চৈয়দ আব্দুল মালিকৰ কিমান চনত দেহান্তৰ ঘটে?
উত্তৰঃ ২০০০ চনত।
১৯। চৈয়দ আব্দুল মালিকৰ ৰচনাৰাজিসমূহ উল্লেখ কৰা।
উত্তৰঃ পৰশমনি, আধাৰশিলা, মৰহাফুল, ৰূপতীৰ্থৰ যাত্ৰী, ধন্য নতনু ভাল, স্বাক্ষৰ ছবিঘৰ, ৰঙা গৰা, ৰজনীগন্ধাৰ চকুলো আদি।
২০। দৃপ্ত শব্দৰ অর্থ কি?
উত্তৰঃ গঠযুক্ত মনোভাব।
২১। খোদ মানে কি?
উত্তৰঃ ধোদ মানে এলেহুৱা লোক।
২২৷ কাৰ ৰাজত্ব কালত ৰংঘৰ নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল?
উত্তৰঃ স্বৰ্গদেউ প্ৰমত্ত সিংহৰ ৰাজত্বকালত ৰংঘৰ নিৰ্মাণ কৰা হৈছিল।
২৩। মোশ্লেম কি?
উত্তৰঃ মোল্লেম হ’ল মুছলমান অর্থ্যাৎ মোগল জাতি।
২৪। বনৰ পাতত জাংফাই বুলিলে কি বুজা?
উত্তৰঃ অসমৰ উত্তৰ-পূব ফালৰ মিচিমি পর্বতত হোৱা এবিধ গছৰ ৰঙীণ গোটমৰা আঠা। ইয়াৰে কেৰু, মণি তৈয়াৰ কৰা হয়। নিয়ৰত তিতি থকা বনৰ পাতত সূৰ্যৰ পোহৰ ধুনীয়া মণিৰ নিচিনাকৈ তিৰবিৰাই নানা ৰং ধাৰণ কৰে৷
২৫। অসমৰ পুৰণি মঠ-মন্দিৰবোৰ স্বৰ্গদেউসকলে কিহেৰে নিৰ্মাণ কৰিছিল?
উত্তৰঃ অসমৰ পুৰণি মঠ-মন্দিৰবোৰ স্বৰ্গদেউসকলে হাঁহৰ কণী আৰু বৰা চাউল আদিৰে নিৰ্মাণ কৰিছিল।
১। চমু উত্তৰ দিয়ঃ
( ক ) চৈয়দ আব্দুল মালিকৰ কবিতা পুথি এখনৰ নাম লিখা ।
উত্তৰ চৈয়দ আব্দুল মালিকৰ একমাত্র কবিতা পুথিখনৰ নাম হ’ল – বেদুইন ’ ।
( খ ) মােগলসকলে অসমৰ ক’ত ভৰি দিছিল ?
উত্তৰঃ মােগলসকলে অসমৰ সেউজীয়া দূবৰি বনত ভৰি দিছিল ।
গ ) অসমৰ হেংদাং ক’ত জিলিকিছিল ?
উত্তৰঃ দুপৰৰ পূর্ণ আলােকত জিলিকিছিল ।
( ঘ ) অসমীয়াসকলে কিহেৰে তৈয়াৰী পেঁপা বজাইছিল ?
উত্তৰঃ অসমীয়াসকলে ম’হৰ শিঙৰ তৈয়াৰী পেঁপা বজাইছিল ।
( ঙ ) অসমৰ স্বৰ্গদেৱে কিহেৰে দেউল সাজিছিল ?
উত্তৰঃ অসমৰ স্বৰ্গদেৱে হাঁহ – কণী , চাউলেৰে দেউল সাজিছিল ।
২। অসমৰ হেংদাং জিলিকিল দুপৰৰ পূর্ণ আলােকত ’ — কথাখিনিৰ তাৎপর্য ব্যাখ্যা কৰা ।
উত্তৰঃ সাম্রাজ্যবাদী মােগলে অসম আক্ৰমণ কৰাৰ সময়তে স্বাধীনচিতীয়া আহােমসকলে শত্ৰৰ বিৰুদ্ধে হাতত হেংদাং লৈ বীৰত্বৰে যুঁজ দিছিল । জিলিকি উঠিছিল জাতীয়তাৰ সত্ত্বা , অস্ত যােৱা নাছিল উদিত সূৰুযৰ আভা। তিৰবিৰণীয়ে শত্ৰৰ মনতাে ত্ৰাসৰ সৃষ্টি কৰি তুলিছিল ।
সমৰ থলিত জিলিকি উঠিল অসমীয়াৰ শৌর্যবীর্য । অমােঘ অস্ত্র হেংদাঙৰ তীক্ষ ধাৰ । এই ধাৰাল হেংদাঙৰ কোবত চিটিকি পৰিল । শত্রুসেনা , বন্দী হ’ল বিদেশী মােগল ।
৩। অসমৰ পুৰুষ – নাৰীয়ে কেনেদৰে ৰণলৈ ওলাই আহিছিল নিজৰ ভাষাৰে লিখা ।
উত্তৰ : সুদূৰ পশ্চিমৰ পৰা মােগলসকলে অসম অধিকাৰ কৰাৰ মানসেৰে । অসম ভূমিত আহি উপস্থিত হ’লহি ৷ চকুত তেওঁলোেক বিজয়ৰ সপােন । কিন্তু আনফালে স্বদেশ আৰু স্ব – জাতিৰ হকে মৃত্যুবৰণ কৰিবলৈ ভয় নকৰা , স্বামীৰ প্ৰতি অচলা ভক্তি , সময়ত শত্ৰুৰ বিপক্ষে অস্ত্র লােৱা এইখন অসমৰ মহিলাসকল কেৱল মহিলায়ে নহয় ।
তেওঁলােক বীৰাংগণা , তেওঁলােক মহাসতী । যিখন দেশৰ মহিলাই । দেশ পৰিচালনা কৰিবও জানে সেইখন দেশৰ মহিলাই শত্রুৰ বিপক্ষে ৰণচালি দিবলৈও পাৰ্গত । ৰণচণ্ডী মূর্তি ধৰি শত্ৰুৰ বুকুভেদী হেলাৰঙে মৃত্যুবৰণ কৰিব পৰাৰ সাহসেৰে । সাহসী এই অসমীয়া নাৰী ।
অসমীয়া নাৰীৰ বীৰত্বৰ সেই বিজয়গাথা মূলাগাভৰু , ৰাধাকুণী , জয়মতী আদি নাৰীৰ অৱদান আজিও যেন অক্ষুগ্ন হৈআছে । এইসকল অসমীয়া বীৰ বীৰঙ্গনাৰ বীৰত্বৰ সন্মুখত ৰাজপুত বিজয়ী মােগলৰ বল বীৰত্ব ক’ৰবাত লুকাল ।
৪। কত অত বল পালে অসমৰ সেনানীয়ে
শুকান সান্দহআৰু পানী আঁজলীত । ”
—কথাষাৰৰ তাৎপর্য ব্যাখ্যা কৰা ।
উত্তৰ : কবিতাটোত কবিয়ে অসমীয়া জাতিৰ অতীত ইতিহাস অৱলােকন কৰি কৈছে যে ভাৰতজয়ী মােগলে কিয় অসম দেশত থমকি ৰবলগীয়া হৈছে । বীৰত্বৰে যুঁজি মােগলক পৰাজিত কৰিছে । তিওৱা চাউল ভাজি খুন্দি প্রস্তুত কৰা জলপান শুকান সান্দহ একাজলি পানীত সানি খােৱা অসমীয়া সেনানীয়ে এনে বল শক্তি ক’ৰ পৰা পালে ।
অলপমান সান্দহ লৈ তাত পানী দিলে ফুলি পৰিমাণটো বাঢ়ি যায় । ঠিক সেইদৰে মাতৃভূমিৰ আসন্ন বিপদ দেখাৰ লগে লগে অসমৰ সেনানীৰ যেন বল – বিক্রম দুগুণে বৃদ্ধি পালে । কবিয়ে আচৰিত হৈভাবিছে , অসমীয়াৰ শৌর্য বীর্য সচাকৈয়ে অলৌকিক শক্তিৰে বলৱান ।
৫। মই অসমীয়া’ কবিতাটোত অসমৰপ্ৰকৃতিৰ বিনন্দীয়াৰূপকিদৰেপ্ৰতিফলিত হৈছে বুজাইলিখা ।
উত্তৰঃ সাম্রাজ্যবাদী মােগলে অসম আক্ৰমণ কৰিবলৈ আহি অসমৰ বিনন্দীয়া ৰূপ দেখি তবধ মানিছে । অসমৰ চৌদিশে ধুসৰ পাহাৰ , ইয়াৰ প্ৰতিটো বনৰ পাত যেন জাংফাই – মিনা কৰাহে । অর্থাৎ নিয়ৰত তিতি থকা বনৰ পাতত সূৰ্যৰ পােহব । পৰিলে ধুনীয়া মণিৰ নিচিনাকৈ তিৰবিৰাই থাকে ।
নিয়ৰৰ টোপাল পৰি দূবৰি বনবােৰ এনেদৰে জিলিকি থাকে যেন মুকুতাৰ থােপাহে । অসমৰ ধূলিয়ে – বালিয়ে ধুনীয়া বাখৰৰ দৰে মূল্যৱান বস্তু পৰি থাকে । অর্থাৎ অসম মূল্যৱান সম্পদেৰে ভৰা । প্রাকৃতিত সম্পদত অসম অতি চহকী । অসমৰ সকলাে বস্তুৱে ইমান মূল্যৱান আৰু ধুনীয়া যে ।
পুঠি মাছৰ দৰে সৰু জীৱটোৱেও কাণত সােণৰ খুৰীয়া পিন্ধে আৰু ভেকুলীৰ নিচিনা ক্ষুদ্র প্রাণীটোৱেও ফোঁট লৈ ধুনীয়া হৈ থাকে । অর্থাৎ অসম প্ৰকৃতিৰ দানত অপৰূপা হৈ পৰে । সকলাে বস্তুৰে উভৈনদী অসমত আনকি নদীৰ বালিতে সােণ পােৱা যায় । এনেদৰে মই অসমীয়া’কবিতাটিত অসমৰ প্ৰকৃতিৰ বিনন্দীয়া ৰূপ সুন্দৰভাবে প্রতিফলিত হৈছে ।
৬। কবি চৈয়দ আব্দুল মালিকৰ চমু পৰিচয় দিয়া ।
উত্তৰঃ ১৯১৯ চনত দেৰগাঁৱৰ ওচৰৰ নাহৰণিত এইগৰাকী বিখ্যাত সাহিত্যিক জন্ম হয় । বহুমুখী প্রতিভাৰ অধিকাৰী মালিক একাধাৰে ঔপন্যাসিক , গল্পকাৰ , নাট্যকাৰ , কবি , ব্যংগলেখক , গৱেষক , গীতিকাৰ , শিশু – সাহিত্যিক আৰু ৰাজনীতিক । তেওঁ বিয়াল্লিছখনতকৈও অধিক উপন্যাস ৰচনা কৰিছে । সেইবােৰৰ ভিতৰত ৰথৰ চকৰি ঘূৰে,’
‘সূৰুযমুখীৰ স্বপ্ন,’ ‘ পহুমৰ হাবিৰ বাট,’ ‘জেতুকা পাতৰ দৰে , ৰূপতীৰ্থৰ যাত্রী ’ , ‘ ধন্যনৰ তনু ভাল’ , -‘ অঘৰী আত্মাৰ কাহিনী ’ , ৰূপাবৰিৰ পলস’আদি প্রধান । ‘ অঘৰী আত্মাৰ কাহিনী’উপন্যাসখনৰ বাবে তেওঁ ১৯৭২ চনত সাহিত্য অকাডেমি বঁটা লাভ কৰে । পৰশমণি ’ তেওঁৰ প্রথম প্রকাশিত চুটিগল্প সংকলন । তাৰ পাছত ‘ এজনী নতুন ছােৱালী ’ , ৰঙাগড়া ’ , ‘প্রাণাধিকা ’ , ‘ মৰম মৰম লাগে ’ আদি চুটিগল্প সংকলন প্রকাশ পায় ।
মাজত মাথোঁ হিমালয় ’ তেওঁৰ দ্বাৰা ৰচিত ভ্রমণ কাহিনী । ১৯৭৬ চনত তেখেত ৰাজ্যসভাৰ সদস্য হৈছিল । তেখেতে ৬০ খনতকৈও অধিক । উপন্যাস , ২৫ খনৰাে অধিক গল্প , ২০ খন অনার্তাৰ মঞ্চ নাটক আৰু কেইবাখনাে বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ গ্ৰন্থ ৰচনা কৰিছিল ।
তেখেতে শংকৰদেৱ বঁটা ( ১৯৯৫ ) , পদ্মভূষণ । ( ১৯৭৯ ) , পদ্মশ্রী ( ১৯৮৪ ) , সাহিত্য অকাডেমীবঁটা ( ১৯৭২ ) আদি বিভিন্ন বঁটা লাভ কৰে । সাহিত্যচাৰ্য্য সন্মান লাভ কৰা এইগৰাকী প্রখ্যাত সাহিত্যিকৰ মৃত্যু হয় ২০০০ । চনৰ ১৯ ডিছেম্বৰত ।
৭। অসমলৈ যুদ্ধ কৰিবলৈ আহি মােগলসকলে অসমৰ ৰূপ কিদৰে বৰ্ণনা কৰিছে বুজাই লিখা ।
উত্তৰঃ সাম্রাজ্যবাদী মােগলে অসম আক্ৰমণ কৰিবলৈ আহি অসমৰ বিনন্দীয়া । ৰূপ দেখি তবধ মানিছে । অসমৰ ৰূপ অতি সুন্দৰভাৱে বৰ্ণনা কৰিছে । অসমৰ । চৌদিশে ধুসৰ পাহাৰ । ইয়াৰ প্ৰতিটো পাত যেন জাংফাই , মিনাকৰাহে । নিয়ৰৰ টোপাল । পৰি দূবৰিৰ বনবােৰৰ এনেদৰে জিলিকি আছে যেন মুকুতাৰ থােপাহে ।
অসমৰ ধুলিয়ে – বালিয়ে ধুনীয়া বাখৰৰ দৰে মূল্যৱান বস্তু পৰি থাকে । প্রাকৃতিক সম্পদত অতি চহকী অসমৰ সকলাে বস্তুৱেই মূল্যৱান আৰু ইমান ধুনীয়া যে পুঠি মাছৰ দৰে সৰু জীৱটোৱেও কাণত সােণৰ থুৰীয়া পিন্ধে । ভেকুলীৰ নিচিনা ক্ষুদ্র প্রাণীটোৱেও কপালত ফোঁট লৈ ধুনীয়া হৈ থাকে । অসম প্ৰকৃতিৰ দানত অপৰূপা হৈ পৰে ।
সকলাে বস্তুৰে উভৈনদী অসমত আনকি নদীৰ বালিতে সােণ পােৱা যায় ।
প্রবালৰ দৰে মূল্যৱান পাথৰেৰে নির্মিত দলঙত অসমীয়াই ভৰি ধােৱে । বাঘ । নখেৰে খাৰু আৰু আঙঠি বনাই পিন্ধে । মহৈব শিঙেৰে পেঁপা নির্মাণ কৰি বজায় , হাঁহকণী আৰু বৰা চাউলেৰে স্বৰ্গদেউসকলে দেউল সজায় ।
সাগৰৰ দৰে বৃহৎ বৃহৎ পুখুৰী খন্দায় । নিষ্কর্মা ধােদৰ হতুৱাই ৰাজআলি বন্ধায় । অসমীয়া মানুহৰ মাতত মৌ বৰষে । যি মাত শুনি শিললা পমি যায় ।
অসমৰ এনে ৰূপ , এনে সৌন্দর্য দেখি মােগলসকল ভােল গৈছে ।
Class 10 Assamese Chapter 4 মই অসমীয়া
৮। ব্যাখ্যা কৰাঃ
( ক ) মােগলে এবাৰ পালে শকতিৰ নৱ পৰিচয়
দেশ–প্রাণ , মুক্ত – প্রাণ , অসমৰ স্বদেশ ভকতি ।
উত্তৰ : উক্ত কবিতাফাকি আমাৰ পাঠ্যপুথিৰ অন্তৰ্গত চৈয়দ আব্দুল মালিক দেৱৰ দ্বাৰা ৰচিত মই অসমীয়া’নামৰ কবিতাটিৰপৰা তুলি দিয়া হৈছে ।
অসমীয়া সৈনিক আৰু সাধাৰণ নাগৰিকৰ বল – বিক্ৰমৰ বিষয়ে ক’বলৈ গৈ কবিয়ে উক্ত কবিতাফাকি অৱতাৰণা কৰিছে ।
সাম্রাজ্য বিস্তাৰৰ অৰ্থে অসম অধিকাৰ কৰিবলৈ অহা মােগলসকলে অসমীয়া মানু বীৰত্ব দেখি তবধ মানিছে । মােগলে ভাবিছিল তেওঁলােকে সহজে অসম অধিকাৰ কৰিব পাৰিব । কিন্তু সমৰ থলীত দেশমাতৃক ৰক্ষাৰ হেতু উপস্থিত অসমৰ পুৰুষ – তিৰােতাক দেখি বিস্মিত হৈ পৰিছে ।
পুৰুষ – নাৰী সকলােৰে ৰণচণ্ডী মূর্তি আৰু বল – বিক্রম তথা সমৰ কৌশলত মােগলে পৰাজয় স্বীকাৰ কৰিবলৈ বাধ্য । হল । সদা বিজয়ী অসমীয়াৰ কণ্ঠত উচ্চস্বৰত স্পন্দি হ’ল অসমৰ স্বাধীনতাৰ গান আৰু প্ৰতিধ্বনি হ’ল অসমৰ গৌৰৱ আৰতি । অসমীয়া সেনাৰ দুৰন্ত শক্তি আৰু গভীৰ স্বদেশ প্রেমৰ পৰিচয় শত মােগলে ভালকৈয়েপালে ।
( খ ) দুৱৰিৰ পাতে পাতে মুকুতাৰ থােপা গচকত ভাগে মবকত ,
হাতীৰ দাঁতেৰে কৰে খৰমৰ চুলা ,
ভৰি থােৱে পােৱালৰ ভৰা দলঙত ।
উত্তৰ : উপৰি উক্ত কবিতাফাকি আমাৰ পাঠ্যপুথিৰ অন্তৰ্গত চৈয়দ আব্দুল মালিকদেৱৰ দ্বাৰা ৰচিত মই অসমীয়া’নামৰ কবিতাটিৰপৰা তুলি দিয়া হৈছে ।
সৌন্দর্য সুষমা , নিৰুপমা অসমৰ সৌন্দৰ্যৰ কথা মােগলৰ দৃষ্টিত কিদৰে ধৰা দিছে সেই বিষয়ে ক’বলৈ গৈ কবিয়ে উক্ত কবিতাফাকিব উল্লেখ কৰিছে ।
সাম্রাজ্যবাদী মােগলে অসম আক্ৰমণ কৰিবলৈ আহি অসমৰ বিনন্দীয়া ৰূপ দেখি তবধ মানিছে । অসমৰ ৰূপ অতি সুন্দৰভাৱে বৰ্ণনা কৰিছে । মােগলসকলে । দেখিছিল অসমৰ চৌদিশে ধুসৰ পাহাৰ । ইয়াৰ গছৰ প্ৰতিটো পাত যেন জাংফাই , মিনাকৰাহে ।
নিয়ৰৰ টোপাল পৰি দূবৰি বনবােৰ মুকুতাৰ থােপাৰ দৰে জিলিকি আছে । অসমৰ ধুলিয়ে – বালিয়ে ধুনীয়া বাখৰৰ দৰে পৰি থকা মূল্যৱান সম্পদ । কাৰােবাৰ লাহি খােজত ভাঙি – চিঙি পৰে ।
অসমৰ লােক শিল্পী সকলে হাতীৰ দাঁতৰ পৰা তেওঁলােকে বিভিন্ন সামগ্রী তৈয়াৰ কৰি ব্যৱহাৰ কৰিছিল । তেওঁলােকে খৰমৰ চুলা তৈয়াৰ কৰি লৈছিল । পাথৰেৰে নির্মিত দলৰ ওপৰত তেওঁলােকে ভৰি ধুইছিল । অসম তথা অসমবাসী এনে শিল্পীসুলভ মন দেখি মােগলসকল পুলকিত হৈ পৰিছিল ।
( গ ) মােহ গ’ল দূৰণিৰ বিদেশী মােগল
অসমত যেতিয়া দেখিলে সৰগৰ ৰূপ বিনন্দীয়া , অসমত বন্দী হ’ল , অসমৰ ৰূপ মুগ্ধ দূৰৰ মােগল আহিহ’ল অসমীয়া ৷৷
উত্তৰঃ উক্ত কবিতাফাকি আমাৰ পাঠ্যপুথিৰ অন্তৰ্গত চৈয়দ আব্দুল মালিকদেৱৰ দ্বাৰা ৰচিত ‘মই অসমীয়া’ নামৰ কবিতাটিৰপৰা তুলি দিয়া হৈছে ।
অসমলৈ যুদ্ধ কৰিবলৈ আহি মােগলসকলে অসমৰ ৰূপ সৌন্দর্য দেখি কিদৰে ” মােহিত হৈ পৰিছিল সেই কথা ক’বলৈ গৈ কবিয়ে উক্ত কবিতাফাকিৰ অৱতাৰণা কৰিছে ।
অসম আক্ৰমণ কৰিবলৈ আহি বিশ্বজয়ী মােগলে ভাবিছিল তেওঁলােকে সহজে অসম অধিকাৰ কৰিব পাৰিব । কিন্তু দেশ মাতৃৰ ৰক্ষাৰ হেতু হাতত হেংদাং লৈ ৰণচণ্ডী মূর্তি ধৰা অসমৰ পুৰুষ – তিৰােতা সকলােকে দেখি বিস্মিত হৈছিল । অসমীয়া সেনানীৰ সমৰ কৌশল তথা বীৰত্বৰ সন্মুখত মােগলে পৰাজয় স্বীকাৰ কৰিবলৈ বাধ্য হ’ল ।
কিন্তু অসমৰ বিনন্দীয়া সৌন্দর্যত মােগলসকল মুগ্ধ হল । অসমৰ বিনন্দীয়া ৰূপ , ভক্তি প্ৰেমৰ সৌন্দর্য , অসমৰ ধুলিয়ে – বালিয়ে পৰি থকা ধুনীয়া বাখৰৰ দৰে মূল্যবান সম্পদ , জাংফাই , মিনাকৰা গছ – বনৰ পাতত পৰি জিলিকি উঠা নিয়ৰৰ কণা ৰূপ , এনে সৌন্দর্য দেখি মােগলসকল ভােল গৈছে ।
যুদ্ধত পৰাজিত মােগলৰ বহুতেই যুদ্ধবন্দী হিচাপে অসমত থাকি পাছলৈ অসমীয়া সংস্কৃতিৰ লগত একাকাৰ হৈ পৰিল । অসমীয়াৰ পৰিচয়েৰে তেওঁলােকে অসমৰ মাটিৰ মায়াত বন্দী হৈপৰিল ।
(ঘ) জীবনে মৰণে মই চিৰদিন অসমীয়া
অসমীয়া দেহপ্রাণ মন ;
জীয়াই থাকোতে মই অসমৰে অসমীয়া ,
মবিলেও বৰি ল’ম অসমৰ অমিয়া মৰণ ।
উত্তৰঃ উক্ত কবিতাফাকি আমাৰ পাঠ্যপুথিৰ অন্তৰ্গত চৈয়দ আব্দুল মালিকদেৱৰ ৰচিত ‘ ‘মই অসমীয়া’নামৰ কবিতাটিৰপৰা তুলি দিয়া হৈছে ।
স্বদেশৰ প্রতি আনুগত্য আৰু স্বজাতিৰ প্ৰতি থকা নিভাঁজ ভালপােৱা প্রকাশ কৰিবলৈ গৈ কবিয়ে উক্ত কবিতাফাকিৰ উল্লেখ কৰিছে ।
মােগলসকলে অসম আক্ৰমণ কৰিবলৈ আহি অসমীয়া মানুহৰ বীৰত্ব দেখি বিস্মিত হৈছিল । অসমীয়া ল’ৰা – তিৰােতাৰ মাজত দেখা পােৱা স্বদেশ প্রেমে মােগলসকলৰ অন্তৰ চুই গৈছে।পৰাজিত মােগলৰ বহুতেই যুদ্ধবন্ধী হিচাপে অসমত থাকি অসমৰ সৌন্দর্য সুষমাত ভােল গৈ পাছলৈ অসমীয়া হৈ পৰিল । ক্রমে হাড়ে হিমজুৰে তেওঁলােক অসমীয়া সংস্কৃতিৰ লগত একাকাৰ হৈ পৰিল ।
তেওঁলােকৰে মাজৰে এজন হিচাপে ভাবি কবিয়েও অসমীয়া হৈ অসমৰ বাবে যুঁজিব খুজিছে আৰু অসমৰ বাবেই মৰবিও খুজিছে । জীয়াই থাকোতে অসমৰ বাবে কাম কৰিবলৈ বিচৰা কবিয়ে মৃত্যুৰ পিছতত অসমতেই পুনৰ জনম ল’ব বিচাৰিছে । অসমীয়াৰ পৰিচয়েৰে জীৱনে – মৰণে তেওঁ চিৰকাল থাকিব খােজে এই মাটিৰ মায়াত বন্দী হৈ ।
৯। মই অসমীয়া’কবিতাটোত কবিয়ে অসমীয়া জাতিৰ বীৰত্ব আৰু পৰাক্ৰমক কিয় প্রশংসা কৰিছে তােমাৰ কথাৰে বুজাইলিখা ।
উত্তৰঃ মইঅসমীয়া কবিতাটোত কবিয়ে অসমীয়া জাতিৰ বীৰত্ব আৰু পৰাক্ৰমক প্রশংসা কৰিছে ।
অসমীয়া জনগণৰ স্বর্ণিল অতীতৰ বীৰত্বপূর্ণ ধ্বজা আৰু পৰাক্ৰমক লৈ কবি গৌৰৱান্বিত । অসমৰ অতীত ইতিহাস ৰােমন্থন কৰি কবিয়ে কৈছে যে মােগলসকলে অসম আক্ৰমণ কৰিবলৈ আহি অসমীয়া মানুহৰ বীৰত্ব দেখি বিস্মিত হৈছিল।
বিশ্বজয়ী মােগলে ভাবিছিল তেওঁলােকে সহজে অসম অধিকাৰ কৰিব পাৰিব । কিন্তু অসমৰ সমৰ থলীত পুৰুষ – তিৰােতা সকলােৰে হাতত হেংদাং লৈ ধৰাৰণচণ্ডী মূর্তি দেখি মােগলৰ গতিৰুদ্ধ হৈ পৰিছে । দুপৰৰ পােহৰত জিলিকি উঠা হেংদাঙৰ ঝণঝণনিত অসমীৰ সন্তানসকলৰ বল – বিক্রম যেন দুগুণে বৃদ্ধি পাইছে ।
অৱশেষত অসমীয়া সেনানীৰ সমৰ কৌশল তথা বল – বিক্ৰমৰ সন্মুখত মােগলে পৰাজয় স্বীকাৰ কৰিবলৈ বাধ্য হ’ল । বন্দী হ’ল মােগলৰ অলেখ সেনানী । সদা বিজয়ী অসমীয়াৰ কণ্ঠত ৰঞ্জিত হ’ল অসমৰ স্বাধীনতাৰ গান তথা অসমৰ গৌৰৱৰ আৰতি । অসমীয়া সেনাৰ শক্তিৰ পৰিচয় অসমে পালে । পৰাজিত যুদ্ধবন্দী মােগলৰ বহুতেই অসমত থাকি গ’ল ।
হাড়ে – হিমজুৰে তেওঁলােকে অসমীয়া সংস্কৃতিৰ লগত একাকাৰ হৈ পৰিল । পাছলৈ অসমীয়া পৰিচয়েৰে তেওঁলােকে অসমৰ মাটিৰ মায়াত বন্দী হ’ল । সেইসকলৰ মাজৰে এজন হিচাপে কবিয়েও হাড়ে – হিমজুৰে অসমীয়া হৈ অসমীয়া জাতিৰ বীৰত্ব তথা পৰাক্ৰমৰ প্রশংসাত পঞ্চমুখ হৈ পৰিছে ।
১০। কবিয়ে কিয় মৰাৰ পাছত পুনৰ অসমতে জনম ল’ম বুলি ভাবিছে । বুজাইলিখা ।
উত্তৰ: জীৱণে – মৰণে অসমীয়া হ’ব খােজা কবিয়ে অতীত ৰােমন্থন কৰি কৈছে । যে মােগলসকলে অসম আক্ৰমণ কৰিবলৈ আহি অসমীয়া মানুহৰ বীৰত্ব দেখি । বিস্মিত হৈছিল । অসমীয়া সেনানীৰ সমৰ কৌশল তথা বীৰত্বৰ সন্মুখত মােগলে পৰাজয় স্বীকাৰ কৰিবলৈ বাধ্য হৈছিল।
পৰাজিত মােগলৰ বহুতেই যুদ্ধবন্দী হিচাপে অসমত থাকি পিছলৈ অসমীয়া হৈ পৰিল । হাড়ে – হিমজুয়ে তেওঁলােক অসমীয়া সংস্কৃতিৰ লগত একাকাৰ হৈ পৰিল । তেওঁলােকৰে উত্তৰপুৰুষ কবিয়েও অসমীয়া হৈ অসমৰ বাবে যুঁজিবলৈ বিচাৰিছে । স্বদেশৰ প্রতি গভীৰ আনুগত্য আৰু স্বজাতিৰ প্রতি থকা নিভাঁজ ভালপােৱাৰ বাবে কবিয়ে মৰাৰ পিছত পুনৰ অসমতে জনম ল’ব বুলি ভাবিছে ।
১১। ‘মই অসমীয়া’কবিতাটোৰ সাৰাংশ লিখা ।
উত্তৰ: অসমৰ অতীত ইতিহাস কবিতাটোৰ মাজেৰে সুন্দৰকৈ প্রকাশ পােৱা ‘ মই অসমীয়া’ কবিতাটোৰ মাজেৰে কবিৰ স্বদেশৰ প্রতি আনুগত্য আৰু স্বজাতিৰ প্রতি থকা নিভাঁজ ভালপােৱাও প্রকাশিত হৈছে । অসমলৈ যুদ্ধ কৰিবলৈ আহি মােগলসকলে অসমৰ ৰূপ – সৌন্দর্য আৰু অসমীয়া মানুহৰ বীৰত্ব দেখি বিস্মিত হৈছে ।
অসমীয়া ল’ৰা – তিৰােতাৰ মাজত দেখা পােৱা স্বদেশপ্রেমে মােগলসকলৰ অন্তৰ স্পৰ্শ কৰিলে । ইয়াৰ উপৰিও অসমৰ বিনন্দীয়া ৰূপ , ভক্তি প্ৰেমৰ সৌন্দর্য দেখি মােগলসকল মােহিত হৈ পৰিছে । মােগলে দেখিছে অসমৰ চৌদিশে ধুসৰ পাহাৰ । ইয়াৰ প্ৰতিটো পাত যেন জাংফাই , মিনাকৰাহে ।
নিয়ৰৰ টোপাল পৰি দুবৰিৰ বনবােৰা এনেদৰে জিলিকি আছে যেন মুকুতাৰ থােপাহে । মােগলসকলে আৰু লক্ষ্য কৰিলে যে প্রবালৰ দৰে মূল্যৱান পাথৰেৰে নির্মিত দলঙত অসমীয়াই ভৰি ধােৱে । বাঘ নখেৰে খাৰু আৰু আঙঠি নির্মাণ কৰি পিন্ধে । মহৰ শিঙেৰে পেঁপা । নির্মাণ কৰি বজায় , হাঁহকণী আৰু বৰা চাউলেৰে স্বৰ্গদেউসকলে দেউল সজায় ।
সাগৰৰ দৰে বৃহৎ বৃহৎ পুখুৰী খন্দায় । নিষ্কর্মা ধােদৰ হতুৱাই ৰাজআলি বন্ধায় । অসমীয়া মানুহৰ মাতত মৌ বৰযে ৷ যিমাত শুনি শিলো পমি যায় । অসমীয়া সেনানীৰ বল – বিক্ৰমৰ ওচৰত পৰাজয় হােৱা মােগলৰ বহুতেই যুদ্ধবন্দী হিচাপে অসমত থাকি পাছলৈ অসমীয়া হৈ পৰিল । হাড়ে – হিমজুৰে তেওঁলােকে অসমীয়া সংস্কৃতিৰ লগত একাকাৰ হৈ পৰিল ।
সেইসকলৰ উত্তৰপুৰুষ কবিয়েও অসমীয়া হৈ অসমৰ বাবে যুঁজিব খুজিছে আৰু অসমৰ বাবেই মৰিবও খুজিছে । জীয়াই থাকোতে অসমৰ বাবে । কাম কৰিবলৈ বিচৰা কবিয়ে মৃত্যুৰ পিছতাে অসমতেই পুনৰ জনম ল’বলৈ বিচাৰিছে । অসমীয়াৰ পৰিচয়েৰে জীৱনে মৰণে তেওঁ চিৰকাল থাকিব খােজে এই অসমৰ মাটিৰ মায়াত বন্দী হৈ ।
১২। মই অসমীয়া কবিতাটোত অসমৰ অতীত গৌৰৱৰ চানেকি কিদৰে ফুটি উঠিছে বুজাই লিখা ।
উত্তৰ: মই অসমীয়া কবিতাটোত অসমৰ অতীত গৌৰৱৰ চানেকি অতি সুন্দৰভাৱে ফুটি উঠিছে । সুদূৰ পশ্চিমৰপৰা অসম অধিকাৰ ৰাৰ সপােন লৈ মােগলসকলে অসমৰ মাটিত ভৰি দিছিলহি ।
সাম্রাজ্যবাদী মােগলে ভাবিছিল তেওঁলােকে সহজেই অসমীয়াক পৰাভূত কৰি হেলাৰঙে অসম অধিকাৰ কৰিব পাৰিব । কিন্তু অসমৰ সমৰ থলিত উপস্থিত হৈ অসমৰ সেনানীৰ সাহস , মনােবল দেখি মােগল সেনা আচৰিত হৈ পৰিল । দেশ মাতৃক ৰক্ষাৰ হেতু অসমৰ পুৰুষ তিৰােতা সকলােৱে ৰণচণ্ডী মূর্তি ধৰি হাতত হেংদাং লৈ ৰণাংগণত থিয় দিছেহি ।
অৱশেষত অসমীয়া সেনানীৰ সমৰ কৌশল তথা বীৰত্বৰ ওচৰত মােগলে পৰাজয় স্বীকাৰ কৰিবলৈ বাধ্য হ’ল । বহুতাে মােগল সেনা বন্দী হ’ল । যুদ্ধবন্দী মােগল সেনাই অসমৰ বিনন্দীয়া সৌন্দর্য , ইয়াৰ মাটিৰ মাহত এনেদৰে আচ্ছন্ন কৰিলে যে অসমতে থাকি , অসমীয়া ভাষা , সংস্কৃতি আঁকোৱালি লৈক্রমে হাড়ে – হিমুজুৱে অসমীয়া হৈ পৰিল ।
এনেদৰে মই অসমীয়া কবিতাটোৰ মাজেৰে অসমৰ অতীত গৌৰৱৰ চানেকি প্রকাশ পাইছে ।
ADDITIONAL QUESTIONS ANSWER
Short Types Questions Answer
চমু উত্তৰ দিয়া:
(১) ‘মই অসমীয়া’ কবিতাটিৰ কবি কোন ?
উত্তৰঃ চৈয়দ আব্দুল মালিক।
(২) চৈয়দ আব্দুল মালিকৰ জন্ম ক’ত আৰু কোন চনত হৈছিল ?
উত্তৰঃ ১৯১৯ চনত গোলাঘাট জিলাৰ নাহৰণিত।
(৩) চৈয়দ আব্দুল মালিকৰ মৃত্যু চনটো লিখা।
উত্তৰঃ ২০০০ চন।
(৪) চৈয়দ আব্দুল মালিকৰ এখনি উপন্যাসৰ নাম লিখা।
উত্তৰঃ ‘অঘৰী আত্মাৰ কাহিনী’।
(৫) চৈয়দ আব্দুল মালিকৰ এখনি গল্পপুথিৰ নাম লিখা।
উত্তৰঃ পৰশমণি।
(৬) চৈয়দ আব্দুল মালিকে কোনখন গ্ৰন্থৰ বাবে সাহিত্য একাডেমী বঁটা পাইছিল ?
উত্তৰঃ ‘অঘৰী আত্মাৰ কাহিনী’ৰ বাবে।
(৭) কোন চনত অসম সাহিত্য সভাৰ অধিৱেশনত চৈয়দ আব্দুল মালিকে সভাপতিত্ব কৰিছিল ?
উত্তৰঃ ১৯৭৭ চনৰ অভয়াপুৰী অধিৱেশনত।
(৮) চৈয়দ আব্দুল মালিকৰ গল্প-উপন্যাসৰ পৰা কি চলচ্চিত্ৰ নিৰ্মিত হৈছে ?
উত্তৰঃ ‘জেতুকা পাতৰ দৰে’ আৰু ‘মমতাজ’।
(৯) সুদূৰ পশ্চিম এৰি বিজয় সপোন দেখি অসমলৈ কোন আহিছিল ?
উত্তৰঃ মোগলসকল।
(১০) “লুইতৰ পাৰত গালোঁ দৃপ্ত উচ্ছ্বাসত আপোনাৰ বিজয়ৰ গান।”— কোনে বিজয়ৰ গান গাইছিল ?
উত্তৰঃ মোগলসকলে।
