class 10 assamese chapter 11 question answer

প্রশ্ন ৯। নিগিনা চিকাৰীৰ প্রকৃত নাম কি ? তেওঁ কাক প্রথমে কাজিৰঙাৰ গড় দেখুৱাইছিল ?

উত্তৰঃ নিগিনা চিকাৰীৰ প্রকৃত নাম হ’ল – বাপীৰাম হাজৰিকা । তেওঁ প্রথম লেডী কার্জনক গঁড় দেখুৱাইছিল ।

প্রশ্ন ১০। কাজিৰঙালৈ যাত্ৰা কৰি কি কি বিশেষ শিক্ষা লাভ কৰিলে বুলি শিক্ষার্থীসকলে শিক্ষক – শিক্ষয়িত্ৰীসকলক অৱগত কৰিছিল ?

উত্তৰঃ কাজিৰঙালৈ যাত্ৰা কৰি শিক্ষার্থীসকলে যি বিশেষ শিক্ষা লাভ কৰিলে তাক শিক্ষক – শিক্ষয়িত্ৰীসকলৰ আগত এইদৰে অৱগত কৰিছিল—

পাহিয়ে ক’লে যে নিজে কৰিব পৰা কামসমূহ নিজেই কৰিব লাগে , আনে কৰি দিব বুলি বাট চাব নালাগে ।

বিদিশাই ক’লে যে গছ হ’ল বনৰ জীৱ – জন্তু আৰু মানুহৰ বন্ধু , গছ নহ’লে কোনো জীয়াই থাকিব নােৱাৰে ।

পলে ক’লে যে ল’ৰা আৰু ছােৱালী সকলাে সমান । ছােৱালীকেইজনীয়ে সিহঁতক সেই বিপদৰ পৰা উদ্ধাৰ নকৰিলে সিহঁতে কাজিৰঙাই দেখা নাপালেহেঁতেন ।

আফতাবে ক’লে যে আত্মৰক্ষা কৰিব নাজানিলে মৰসাহ কৰাটো মূৰ্খৰ কাম ।

শেষত সৌৰভে ক’লে যে দলীয়ভাৱে ক’ৰবালৈ গ’লে অনুশাসন – শৃংখলা মানি চলাটো জৰুৰী কথা ।

প্রশ্ন ১১। বাক্য ৰচনা কৰা

উত্তৰঃ ককাই – ভনী : ঘৰখনত ককাই – ভনী আটায়ে মিলা – প্ৰীতিৰে থাকিব লাগে ।

টুলুং ভুটুং : নাওখনে পানীত টুলুং ভুটুং কৰাত নাওখনত থকা সৰু ল’ৰা ছােৱালীকেইটিয়ে ভয়তে চিঞৰিলে ।

চিঞৰ বাখৰ : চিঞৰ-বাখৰ কৰি থাকিলে বৰ অশান্তি লাগে ।

মানুহ-দুনুহ : মানুহ দুনুহ কোনাে নাই , ঘৰখন উদং হৈ আছে ।

তিতি-বুৰি : নাৱৰ পৰা পানীত পৰি পলহঁত তিতি-বুৰি আহিছিল ।

অতিৰিক্ত প্রশ্নোত্তৰ

প্রশ্ন ১। অতি চমু উত্তৰ দিয়া :

(ক) অৰণ্যযাত্রা পাঠটোৰ লেখিকা কোন?

উত্তৰঃ অনুৰাধা শৰ্মা পূজাৰী।

(খ) পাহিৰ যোৱা তিনিদিনমান ধৰি গাত তত্ নাইকিয়া হোৱাৰ কাৰণ কি?

উত্তৰঃ বিদ্যালয়ৰ গৰমৰ বন্ধৰ প্ৰথম সপ্তাহতে অষ্টম আৰু নৱম শ্ৰেণ ছাত্ৰ-ছাত্ৰী সকলক অৰণ্যলৈ নিয়াৰ কথা শিক্ষক-শিক্ষয়িত্ৰী সকলে কোৱা বাবেই অষ্টম শ্ৰেণীৰ ছাত্ৰী পাহিৰ আনন্দ আৰু উৎকণ্ঠাত গাও তত নাইকিয়া হৈছে।

(গ) পাহি আৰু পল কোন কোন?

উত্তৰঃ পাহি আৰু পল আপোন ককাই-ভনী। পল নৱম শ্ৰেণীত আৰু পাহি একেখন বিদ্যালয়ৰ অষ্টম শ্ৰেণীৰ ছাত্ৰী।

(ঘ) পাহিয়ে অৰণ্যযাত্ৰা কৰোঁতে ডাঙৰ বেগটোত কি কি বস্তু লৈ গৈছিল?

উত্তৰঃ পাহিয়ে তাইৰ ডাঙৰ বেগটোত এখন ডাঙৰ আৰু এখন সৰু টোকা বহী, কাপোৰৰ আৰামদায়ক জোতা, টুপী, পাতল গামোচা, প্রাথমিক চিকিৎসাৰ ঔষধ, টর্চ লাইট, কপাহী কাপোৰ, কলম আদি বস্তু ভৰাই লৈ গৈছিল।

(ঙ) শিক্ষক সকলে পাহি আৰু বিদিশাক কি দায়িত্ব দিছিল?

উত্তৰঃ শিক্ষক সকলে পাহি আৰু বিদিশাক বাছত থকা ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ সংখ্যা গণনা কৰিবলৈ আৰু সকলৰ অসুবিধাসমূহলৈ মন কৰিবলৈ দায়িত্ব দিছিল।

(চ) সৌৰভ আৰু আফতাব কোন শ্ৰেণীৰ ছাত্ৰ আছিল?

উত্তৰঃ সৌৰভ আৰু আফতাৰ নৱম শ্ৰেণীৰ ছাত্ৰ আছিল।

(ছ) শিক্ষক সকলে সৌৰভ আৰু আফতাবক কি দায়িত্ব দিছিল?

উত্তৰঃ শিক্ষক সকলে সৌৰভ আৰু আফতাবক খাদ্যবস্তুৰ পেকেট আৰু পানীৰ বটল সকলোকে সমানে বিতৰণ কৰাৰ দায়িত্ব দিছিল।

(জ) শিক্ষকসকলে ছাত্ৰ-ছাত্ৰীক কামবোৰ ভগাই দিওঁতে কোনে আপত্তি কৰিছিল?

উত্তৰঃ শিক্ষক সকলে কামবোৰ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ মাজত ভগাই দিওঁতে সৌৰভে আপত্তি কৰিছিল।

(ঝ) সৌৰভে কৰা আপত্তিক কোনে সমৰ্থন কৰিছিল?

উত্তৰঃ সৌৰভে কৰা আপত্তিক আফতাবে সমর্থন কৰিছিল।

(ঞ) সৌৰভ আৰু আফতাবৰ আপত্তিৰ উত্তৰত অংকৰ শিক্ষক ৰঞ্জিত হাজৰিকা ছাৰে কি কৈছিল?

উত্তৰঃ সৌৰভ আৰু আফতাবৰ আপত্তিৰ উত্তৰত ৰঞ্জিত হাজৰিকা ছাৰে কামত ল’ৰা-ছোৱালী বুলি ভাগ নাই; যেনেকৈ কাম ভাগ কৰি দিছে তেনেকৈয়ে কৰিবলৈ কৈছিল।

(ট) বিজ্ঞানৰ শিক্ষয়িত্ৰী গৰাকীৰ নাম কি আছিল?

উত্তৰঃ বিজ্ঞানৰ শিক্ষয়িত্ৰী গৰাকীৰ নাম মালৱিকা বাইদেউ আছিল।

(ঠ) কোনে বায়ুত থকা এঙাৰ গেছ সেৱন কৰি অম্লজান বায়ুত এৰি দিয়ে?

উত্তৰঃ গছ আৰু বহু জীৱই বায়ুত থকা এঙাৰ গেছ সেৱন কৰি অম্লজান বায়ুতে এৰি দিয়ে।

(ড) শৰীৰ সুস্থ ৰাখিবলৈ আমাক কিমান শতাংশ অম্লজান লাগে?

উত্তৰঃ শৰীৰ সুস্থ ৰাখিবলৈ অতি কমেও আমাক পঁয়ত্রিশ শতাংশ অম্লজান লাগে।

(ঢ) দুপৰীয়া খোৱাৰ সময়ত ছাত্ৰ-ছাত্ৰী সকলক শাৰী পতাত কোনে সহায় কৰিছিল?

উত্তৰঃ দুপৰীয়া খোৱাৰ সময়ত ছাত্ৰ-ছাত্ৰী সকলক শাৰী পতাত পাহি আৰু বিদিশাই সহায় কৰিছিল।

(ণ) নাৱৰ পৰা কোন কোন পানীত পৰিছিল?

উত্তৰঃ নাওখনৰ পৰা পল, সৌৰভ আৰু আফতাব পানীত পৰিছিল।

(ত) পানীত পৰা পল, সৌৰভ আৰু আফতাবক কোনে উদ্ধাৰ কৰিছিল?

উত্তৰঃ জাকৈৰে বিলত মাছ মাৰিবলৈ জাকৈয়া ছোৱালী কেইজনীয়ে পানীত পৰা পল, সৌৰভ আৰু আফতাবক উদ্ধাৰ কৰিছিল।

প্রশ্ন ২। চমু উত্তৰ দিয়া :

(ক) ‘অৰণ্যযাত্রা’ পাঠটোত কাজিৰঙা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানলৈ যোৱাৰ সিদ্ধান্তটো কি দৰে গৃহীত হৈছিল?

উত্তৰঃ অৰণ্যযাত্রা পাঠটোত ছাত্র-ছাত্রী সকল কোনখন অৰণ্যলৈ যাব এই লৈ স্কুল কর্তৃপক্ষই ছাত্ৰ-ছাত্ৰী সকলৰ মতামত লোৱাত কাজিৰঙা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানলৈ যোৱাৰ সপক্ষে অধিকসংখ্যক ছাত্র-ছাত্রীয় মত দাঙি ধৰা বাবেই তালৈ যোৱা সিদ্ধান্ত হৈছিল।

(খ) পাহিয়ে পল সম্পৰ্কে মাকৰ আগত কি কি অভিযোগ দাঙি ধৰিছিল?

উত্তৰঃ পাহিয়ে পল সম্পৰ্কে মাকৰ আগত দাঙি ধৰা অভিযোগবোৰ আছিল পলে নিজৰ পিন্ধা কাপোৰ জাপি নোথোৱা, জোতাযোৰ পৰিষ্কাৰ কৰি নৰখা তিতা গামোচা বিছনাত পেলাই থোৱা আদি কামবোৰ।

(গ) বিজ্ঞানৰ শিক্ষয়িত্ৰী মালৱিকা বাইদেৱে বাছত ছাত্ৰ-ছাত্ৰী সকলক কি উপদেশ দিছিল?

উত্তৰঃ মালৱিকা বাইদেৱে ভ্ৰমণৰ দিনকেইটাত প্ৰতিটো মুহূৰ্ততে ছাত্র-ছাত্ৰী সকলক পৰ্যবেক্ষণত ৰখা হ’ব বুলি কৈ সকলোকে মিলিজুলি থাকিবলৈ, শিক্ষকৰ কথা শুনিবলৈ আৰু দেখা আৰু শিকা বিষয়সমূহ টোকা বহীত লিখি ৰাখিবলৈ উপদেশ দিছিল।

(ঘ) পিচদিনা অৰণ্যৰ ভিতৰলৈ যাবৰ বাবে পুৱা ৪ বজাতে ছাত্র-ছাত্ৰী সকলক শুই উঠি পৰিষ্কাৰ হৈ ওলাবলৈ কোৱাত ছাত্র-ছাত্রী সকলৰ মাজত কেনে প্রতিক্রিয়া হৈছিল?

উত্তৰঃ পুৱা ৪ বজাতে অৰণ্যৰ ভিতৰলৈ যাবৰ বাবে সাজু হবলৈ কোৱা আৰু নির্দিষ্ট সময়ত সাজু হৈ নুঠা ছাত্ৰ-ছাত্ৰীক এৰি থৈ যোৱাৰ কথা শুনি ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ মাজত বু-বাকৈ কোলাহল উঠিল। পুৱা ৪ বজাতে উঠিব লগা কথাটোত বহুতে আপত্তি দর্শালে। তেতিয়া মালৱিকা বাইদেৱে চাৰি বজাত শুই উঠিব পৰা সকলেহে অৰণ্যৰ ভিতৰলৈ যাব পাৰিব আৰু বাকীসকলক শুই থাকিবলৈ দিয়া হ’ব বুলি কোৱাত আটাইয়ে চিঞৰ-বাখৰ কৰি ৪ বজাতে শুই উঠাত সন্মতি জনালে।

(ঙ) কাজিৰঙা উদ্যানলৈ পোৱাত শিক্ষক-শিক্ষয়িত্ৰী সকলে ছাত্র-ছাত্রী সকলক কি কি উপদেশ দিছিল?

উত্তৰঃ শিক্ষক-শিক্ষয়িত্ৰী সকলে ল’ৰা-ছোৱালীৰ পৃথক বাসগৃহবোৰ দেখুৱাই প্ৰত্যেকৰ পৃথক বিছনা থকাৰ কথা কোৱাৰ লগতে প্রত্যেকক নিজৰ বিছনা পৰিপাটিকৈ পাৰিবলৈ; নিশা আঁঠুৱা তৰিবলৈ নিজৰ বয়বস্তু পৰিষ্কাৰকৈ ৰাখিবলৈ, খোৱাৰ পিচত নিজৰ বাচন নিৰ্দিষ্ট ঠাইত থৈ দিবলৈ উপদেশ দিছিল।

(চ) দুপৰীয়া ভাত-পানী খাই প্রত্যেকে নিজ নিজ কোঠাত শুই পৰা সময়ত পল, আফতাব আৰু সৌৰভে কি কৰিছিল?

উত্তৰঃ দুপৰীয়া বাকী ছাত্র-ছাত্রী সকলে ভাত খাই উঠি বিছনাত শুৱলৈ বা জিৰণি লবলৈ যোৱা সময়ত পল, আফতাব আৰু সৌৰভে বিছনালৈ যোৱাৰ পৰিৱৰ্তে বাহিৰত ফুৰি-চাকি আগতে নেদেখা জীৱ-জন্তু বোৰ দেখিবলৈ পোৱাৰ হেঁপাহ কৰি তিনিও বাহিৰলৈ ওলাই গৈছিল।

(ছ) বিলৰ পানীত নাও চলাবলৈ গৈ পানীত পৰা পল, আফতাব আৰু সৌৰভক কোনে পানীৰ পৰা উদ্ধাৰ কৰিছিল? উদ্ধাৰকাৰী সকলৰ নাম কি আছিল?

উত্তৰঃ ৱিলৰ পানীত নাও চলাবলৈ গৈ পানীত পৰা পল আফতাব আৰু সৌৰভক বিলৰ পানীত জাকৈৰে মাছ মাৰিবলৈ যোৱা ৫ জনী জাকৈয়া ছোৱালীে উদ্ধাৰ কৰিছিল। এই উদ্ধাৰকাৰী ছোৱালী ৫ জনীৰ নাম আছিল — দীপালী, ৰুমী শেৱালি, জিনা আৰু লক্ষ্মী।

(জ) অৰণ্যযাত্ৰাৰ দলপতি হাজৰিকা ছাৰে পিছদিনাৰ কাৰ্যসূচী বাতিল কৰিব খোজাত পাহিয়ে কি কৈছিল?

উত্তৰঃ হাজৰিকা ছাৰৰ বক্তব্য শুনি সকলো নীৰৱ হৈ পৰাত পাহিয়ে থিয় হৈ প্রথমে ছাৰ সকলৰ ওচৰত ক্ষমা বিচাৰি তিনিজন ছাত্ৰৰ গর্হিত কৰ্মৰ বাবে বাকী সকলে শাস্তি পোৱা উচিত নহয় বুলি প্রশ্ন উত্থাপন কৰি দোষী তিনি ছাত্রক কাইলৈৰ ভ্ৰমণত লগত লৈ নোযোৱাৰ প্ৰস্তাৱ দাঙি ধৰিছিল।

(ঝ) হাজাৰিকা ছাৰে ভ্ৰমণ বাতিল কৰিব খোজা সন্দৰ্ভত পাহিৰ বক্তব্যত ছাত্র-ছাত্রী সকলে সমৰ্থন কৰাত পলে কি কৈছিল?

উত্তৰঃ হাজাৰিকা ছাৰে ভ্ৰমণ বাতিল কৰিব খোজা সন্দৰ্ভত পাহিয়ে দোষী তিনিজন ছাত্ৰক বাদ দি আন ছাত্ৰ-ছাত্ৰী সকলক লৈ ভ্ৰমণসূচী পূৰ্ব নিৰ্ধাৰিত মতে চলাই যোৱাৰ প্ৰস্তাৱ দিছিল আৰু ছাত্ৰ-ছাত্ৰী সকলে প্রস্তাৱত ব্যাপক সহাঁৰি জনাইছিল। তাকে দেখি অনুতপ্ত পলেও পাহিৰ প্ৰস্তাৱতে সন্মতি জনাই সিহঁত তিনিজনৰ বাবে বাকী সকলক ভ্ৰমণৰ পৰা বঞ্চিত নকৰিবলৈ আৰু সিহঁত তিনিজনক বদনামৰ ভাগী নকৰিবলৈ অনুৰোধ জনাইছিল।

(ঞ) ভ্রমণ বাতিল সম্পৰ্কীয় বিষয়টো হাজৰিকা ছাৰে কিদৰে সমাধ কৰিছিল?

উত্তৰঃ ছাত্ৰ-ছাত্ৰী সকলৰ ভ্ৰমণৰ প্ৰতি আগ্ৰহ; পাহিৰ যুক্তিপূৰ্ণ প্ৰস্তাৱ আৰু কৃতকৰ্মৰ বাবে পলহঁতৰ অনুতপ্ত অৱস্থাৰ পৰিপ্ৰেক্ষিতত হাজৰিকা ছাৰে ছাত্ৰ-ছাত্ৰী সকলক যাত্ৰাৰ অভিজ্ঞতাৰ ভিত্তিত প্ৰত্যেকক একোখন ৰচনা লিখি দিবলৈ সন্মতি আদায় কৰি আৰু পলহঁতকে সিহঁতে কৰা বেয়া কামটোৰ সকলো কথা স্বীকাৰ কৰি ৰচনা একোখন লিখিবলৈ দি পিছদিনাৰ ভ্ৰমণলৈ সকলোকে সাজু হ’বলৈ কোৱাৰ মাজেদি সমস্যাটো ও সমাধান কৰিছিল।

প্রশ্ন ৩। কাজিৰঙা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান সম্পর্কে এটা টোকা যুগুত কৰা।

উত্তৰঃ ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান কাজিৰঙা এশিঙীয়া গঁড়ৰ বাবে জগত বিখ্যাত। এই এশিঙীয়া গঁড়ৰ লগতে কাজিৰঙা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানত থকা বিবিধ জীৱ-জন্তু, চৰাই-চিৰিকটি আদি চাবলৈ দেশ-বিদেশৰ পৰ্যটকে কাজিৰঙা ভ্ৰমণ কৰে। এই ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানখন নগাঁও জিলাক চুই গোলাঘাট জিলাত অৱস্থিত। এই ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানখনৰ মাটিকালি প্রায় ৪৩০ বর্গ কি. মি.। ব্ৰহ্মপুত্ৰৰ দক্ষিণ পাৰত অৱস্থিত। উদ্যানখনৰ মাজে মাজে সমতল, ঠায়ে ঠায়ে ওখ টিলা, জলাশয়, জান, জুৰি, বিল আদিৰে ভৰা। সমগ্ৰ উদ্যানখন চিকাৰী সকলৰ ভূ-স্বর্গস্বৰূপ আছিল। ইংৰাজ শাসনাধীন কালত ১৯১৬ চনত এই উদ্যানখনত সংৰক্ষিত বনাঞ্চল হিচাপে চিকাৰ নিষিদ্ধ কৰা হয় আৰু স্বাধীনতাৰ পৰৱৰ্তী কালত ক্ৰমে অভয়াৰণ্য আৰু ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান হিচাপে স্বীকৃত হয়। পর্যটন বিভাগে এই উদ্যানখন পৰিচালনা কৰে। এই অৰণ্য বন্যপ্ৰাণীত চহকী। ইয়াত গঁড়ৰ বাহিৰেও বাঘ, হৰিণা, বনগাহৰি, বনৰীয়া ম’হ, মেঠোন আদি জন্তুৰ বাহিৰেও ধনেশ, বৰটোকোলা, বগলী, ময়ূৰ, বন-কুকুৰা, হাইঠা আদি চৰাই, বিবিধ সৰীসৃপ, জলাশয়ত নানা ধৰণৰ মাছ, কাছ আদি আছে। এই উদ্যানখনৰ পৰা ৰাজ্যখনে ভালেখিনি ৰাজহো লাভ কৰে।

প্রশ্ন ৪। গাঁও এখনত ঘূৰি আহি নিশা ভাত খোৱাৰত পৰত বহা সভাখনৰ এটা বিৱৰণ দিয়া।

উত্তৰঃ পল, আফতাব আৰু সৌৰভৰ বাহিৰে আন ছাত্ৰ-ছাত্ৰী আৰু শিক্ষক শিক্ষয়িত্ৰী সকলে নিশা ভাত খোৱাৰ আগে আগে কাজিৰঙাৰ ওচৰৰ গাঁও এখনত আনন্দ মনেৰে ঘূৰি গাঁৱৰ জলপান খাই থকা ঠাইলৈ ঘূৰি আহিল। নিশা ভাত খোৱাৰ পৰত সভা বহিল। সভাত এই যাত্ৰাৰ দলপতি হাজৰিকা ছাৰে ছাত্ৰ-ছাত্ৰী সকলক উদ্দেশ্যি ক’লে যে আমি আজি গাঁওখনত ঘূৰি বৰ আনন্দ লাভ কৰিলো। যদিও আমাৰ বাবে এটা দুখৰ খবৰো আছে।

আমাৰ তিনিজন ছাত্রই আমাক অৱমাননা কৰি নিজেও বিপদত পৰিছিল আৰু বিদ্যালয়খনকো বদনামী কৰিব খুজিছিল। কথমপিহে এনে বিপদৰ পৰা আমি আটাইয়ে ৰক্ষা পৰিলো ৷ ছাত্ৰ-ছাত্ৰী সকলক লৈ শিক্ষক সকল দায়িত্বশীল হ’লে নহব ছাত্র-ছাত্রী সকলো সমা দায়িত্বশীল হব লাগিব। সেয়ে ঘটি যোৱা ঘটনাৰ বাবে কাইৰলৈ কৰ্মসূচী বাতিল কৰি উভতি যোৱাৰ কথা ভাবিছোঁ। ছাৰৰ কথা শুনি ছাত্র-ছাত্রী সকল বিমর্ষ হৈ পৰিল আৰু আটাইয়ে মৌন হৈ পৰিল।

এনে অৱস্থাত পাহিয়ে ঘটি যোৱা ঘটনাটোৰ বাবে ক্ষমা বিচাৰি তিনিজন ছাত্ৰই কৰা দোষৰ বাবে আটাইকে দোষৰ ভাগী কৰি ভ্ৰমণৰ পৰা বঞ্চিত কৰাৰ পৰিবৰ্তে দোষী ছাত্ৰ তিনিজনক এৰি বাকী সকলক লৈ কৰ্মসূচী চলাই নিয়াৰ প্ৰস্তাৱ দিলে। পাহিৰ প্ৰস্তাৱত সকলোৱে সন্মতিও প্রকাশ কৰিলে। তাকে দেখি দোষী ছাত্ৰ তিনিজনৰ হৈ পলেও শিক্ষকে যি শাস্তি দিয়ে তাকে মানি লোৱাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি দি বাকী সকলৰ ভ্ৰমণৰ কাৰ্যসূচী চলাই নিবলৈ ছাৰক অনুৰোধ জনালে। ভালেমান সময় সকলো নীৰৱ হৈ পৰিল। ছাৰ বাইদেউহঁতে গোপনে কিবা আলোচনা কৰি ভাত খাই উঠাৰ পিছত সিদ্ধান্ত দিম বুলি সভা স্থগিত ৰাখিলে। ভাত খাই উঠাৰ পাছত পুনৰ সকলো বাৰাণ্ডাত লগ হ’ল।

কিছু পৰ আটাইয়ে নীৰৱ হৈ থকাৰ পাছত হাজৰিকা ছাৰে নীৰৱতা ভংগ কৰি প্ৰত্যেকক ভ্ৰমণৰ অভিজ্ঞতাক লৈ একোখন ৰচনা লিখি জমা দিয়াৰ চৰ্ত আৰোপ কৰিলে। ছাত্ৰ-ছাত্ৰী সকলে চৰ্তত মান্তি হ’ল। ছাৰে পল, আফতাব আৰু সৌৰভকো তেওঁলোকে কৰা বেয়া কামটোৰ বিষয়ে আৰু মৃত্যুৰ হাতৰ পৰা ৰক্ষা পৰাৰ বিষয়ে সকলো কথা স্বীকাৰ কৰি ৰচনাখন লিখিবলৈ নিৰ্দেশ দিলে আৰু চৰ্ত পূৰণ কৰিলে অৰণ্য দৰ্শন কৰিব বুলি কৈ সভাখনৰ সামৰণি মাৰিলে৷

প্রশ্ন ৫। অসমীয়া বিষয়ৰ শিক্ষক তপন বৰুৱাই ছাত্ৰ-ছাত্ৰী সকলক কি উপদেশ দিছিল?

উত্তৰঃ অসমীয়া বিষয়ৰ শিক্ষক তপন বৰুৱাই ছাত্ৰ-ছাত্ৰী সকলক উদ্দেশি ক’লে যে কাজিৰঙা ভ্ৰমণলৈ অহাৰ উদ্দেশ্য কেৱল গঁড় চোৱাই নহয়। কাজিৰঙাত থকা গছ-লতা সকলোকে ভালদৰে নিৰীক্ষণ কৰিবলৈ কলে। ইয়াত থকা সকলে বস্তুৱেই প্রয়োজনীয়। গছবোৰ যিদৰে প্ৰয়োজনীয়, কীট-পতংগ সমূহও সমানেই প্রয়োজনীয়। কাৰণ গছ-লতা আৰু বহুবোৰ জীৱে বায়ুত মিহলি হৈ থকা আমাৰ

বাবে অনিষ্টকাৰী এঙাৰ গেছ সেৱন কৰি আমাৰ বাবে প্ৰয়োজনীয়, অম্লজান এৰি দি আমাৰ উপকাৰ কৰে।

অম্লজানে মানুহক সুস্থ হৈ থকাৰ সহায় কৰে আৰু প্ৰত্যেক মানুহক সুস্থ হৈ থাকিবলৈ কমেও পঁয়ত্রিশ শতাংশ অম্লজানৰ আৱশ্যক হয়। সেয়ে অৰণ্য এখন মানুহৰ হাঁওফাওৰ লেখীয়া বুলি ক’ব পাৰি। ডুবাৰু সকলে অম্লজানৰ চুঙা পিঠিত বান্ধিহে নিজ কার্য সমাধা কৰিব পাৰে। গছ-গছনিৰ কৃপাত আমি বিনামূল্যে অম্লজান লাভ কৰোঁ। সেয়ে অৰণ্য আৰু তাত থকা গছ-গছনিক আমি সুৰক্ষা দিব লাগে।

গছ-গছনিৰ ফল জীৱজগতৰ আহাৰ। চৰাই-চিৰিকটি, কীট-পতংগক গছে আশ্রয় দিয়ে। সেয়ে অৰণ্যত তোমালোকে জানিব খোজা প্ৰশ্নৰ উত্তৰ বিচাৰিবা আৰু সকলো কথা নোট বুকত লিপিবদ্ধ কৰিবা আৰু প্ৰয়োজনীয় বস্তুৰ সৈতে পুৱা সময়মতে ভ্ৰমণলৈ সাজু হবলৈ উপদেশ দি ছাৰে বক্তব্য শেষ কৰে।

প্রশ্ন ৬। ‘একোখন অৰণ্য মানুহৰ হাঁওফাঁওৰ দৰে’

—কথাষাৰ বুজাই লিখা।

উত্তৰঃ আমি হাঁওফাওৰ জৰিয়তে উশাহ-নিশাহ লওঁ। উশাহ-নিশাহ লোৱা কাৰ্য হাঁওফাওৰ দ্বাৰাহে পৰিচালিত হয়। উশাহ-নিশাহ লোৱা ক্ৰিয়া বন্ধ হোৱা মানে আমাৰ মৃত্যু অনিবার্য। অর্থাৎ আমি জীয়াই থাকিবৰ বাবে হাঁওফাও অতীৱ প্রয়োজনীয়। হাঁওফাঁও অবিহনে আমি জীয়াই থাকিব নোৱাৰোঁ। ঠিক একেখিনি কথাকে অৰণ্যৰ ক্ষেত্ৰতো ক’ব পাৰি। অৰণ্য হ’ল গছ-লতা, কীট-পতংগ, জীৱ-জন্তুৰে ভৰা। এই সকলোবোৰে আমাক জীয়াই থকাত সহায় কৰে বাবে এই সকলোবোৰে আমাৰ বাবে প্ৰয়োজনীয়।

গছ-লতা আৰু বহু জীৱে আমাৰ বাবে অপকাৰী বায়ুত মিহলি হৈ থকা এঙাৰ গেছ সেৱন কৰি আমাৰ বাবে হিতকাৰী অম্লজান গেছ বায়ুত এৰি দিয়ে। অম্লজান অবিহনে আমি জীয়াই থাকিব নোৱাৰোঁ। এই অম্লজান আমি বিনামূল্যে গছ-লতাৰ পৰা লাভ কৰোঁ। গতিকে অৰণ্যই যিহেতু আমাক জীয়াই থাকিবলৈ অম্লজানৰ যোগান ধৰে সেয়েহে অৰণ্যক আমি জীয়াই থকাত সহায় কৰা হাঁওফাঁও বুলি অভিহিত কৰাটো যথাযথ বুলি ক’ব পাৰি। তদুপৰি অৰণ্যৰ গছ-লতা জীৱৰ স্থল আশ্রয় হল আৰু গছ-লতাৰ ফল-মূল জীৱৰ আহাৰ। সেয়ে এনে পৰম হিতৈষী অৰণ্যৰ সুৰক্ষাৰ প্ৰতি আমি সজাগ থাকিব লাগে।

প্রশ্ন ৭। তলৰ শব্দবোৰৰ বিপৰীত শব্দ লিখা :

উত্তৰঃ

           শব্দ                                            বিপৰীত শব্দ
আত্মনিৰ্ভৰশীল                                      পৰনিৰ্ভৰশীল।
হয়ভৰ                                                     অসন্মতি।
নিজৰ                                                      পৰৰ।
দায়িত্বশীল                                             দায়িত্বহীন।
চেঁচাপানী                                              গৰম পানী।
শাস্তি                                                       পুৰষ্কাৰ।
বদনাম                                                    সদনাম।
স্বীকাৰ                                                    অস্বীকাৰ।
খহটা                                                       মিহি।

প্রশ্ন ৮। তলত দিয়া শব্দবোৰেৰে বাক্য সাজা :

তত্ নাইকিয়া, উখল-মাখল, কাঁহী-বাটি, পঢ়া-শুনা, কাপোৰ-কানি।

উত্তৰঃ তত্‌ নাইকিয়া : ভ্ৰমণৰ কথা শুনি ছাত্ৰ-ছাত্ৰী সকলৰ গাত তত্ নাইকিয়া হৈছিল।

উখল-মাখল : কাজিৰঙা ভ্ৰমণকলৈ ছাত্ৰ-ছাত্ৰীৰ মাজত উখল-মাখল পৰিৱেশৰ সৃষ্টি হৈছিল।

কাঁহী-বাটি : আমি আহাৰ খাওঁতে কাঁহী-বাটি ব্যৱহাৰ কৰোঁ।

পঢ়া-শুনা : ভালদৰে পঢ়া-শুনা কৰা ছাত্ৰ-ছাত্ৰীয়ে জীৱনত উন্নতি কৰিব পাৰে।
কাপোৰ-কানি : শীতকালত আমি গৰম কাপোৰ-কানি ব্যৱহাৰ কৰোঁ।